ΠΥΘΙΑ ΠΥΛΗ

Το μεγαλύτερο Μαντείο στην ιστορία της ανθρωπότητας είναι το φημισμένο Μαντείο των  Δελφών.
Η ονομασία των Δελφών προέρχεται από το Δελφίνι, καθώς ο Απόλλωνας κατά την επιστροφή του από την Κρήτη, οδηγώντας το καράβι με τους Κρήτες ναυτικούς και τεχνίτες που θα έμεναν εκεί για να χτίσουν τον ναό του, πήρε τη μορφή Δελφινιού.

Κατά τον 7ο αιώνα π.χ. οι Δελφοί έγιναν η δυνατότερη και ισχυρότερη οικονομικά πόλη της Ελλάδας. Ανεγέρθηκαν 20 μαρμάρινα θησαυροφυλάκια για να στεγάζουν τις πολύτιμες και απαράμιλλης ομορφιάς προσφορές του κόσμου. Κάθε ισχυρή πόλη της Αρχαίας Ελλάδας είχε χτισμένο στους Δελφούς το θησαυροφυλάκιο της.

Το Μαντείο των Δελφώνσυνδύαζε την Μαντική Μανία τού Θεού, τον ιδανικό τόπο, τον ομφαλό της  Γής και βεβαίως τον Ιερόν ενθουσιασμό των Πυθιών.
Ό Απόλλων ως   ό φωτίζων τον  κόσμο Θεός, διώκει από τον ανθρώπινο Νου τα σκότη καί τον καθιστά ικανό να  προβλέπει το Μέλλον.

Κατά τούς Ηρωϊκούς χρόνους ή Μαντεία δεν συνδέεται μ’ έναν  τόπο, αλλά μέ πρόσωπα όπως ο Τειρεσίας, ο Κάλχας, ο Αμφιάραος ,η Κασσάνδρα ή την αυθόρμητη  μαντεία των Σιβύλλων.  
Με την πάροδο των χρόνων η Μαντική συνδέθηκε με  συγκεκριμένη και καθαγιασμένη τοποθεσία και η “επώνυμη” Μαντεία υποχώρησε στην δύναμη τού Θεού και τού τόπου. Το άτομο περνά πια σε δεύτερη μοίρα και το Προφητικό χάρισμα μεταδίδεται μέσω τού Θεού και των ιδιοτήτων τού τόπου.

Τι είναι η ΠΥΘΙΑ ΠΥΛΗ ;

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΕΡΓΟ ΠΡΟΒΛΕΨΗΣ.

Αναλυτικότερα η ΠΥΘΙΑ ΠΥΛΗ βάσει ενός αλγορίθμου συσχετίζει και συνδυάζει:

1. τα γράμματα της ελληνικής αλφαβήτου
2.  την εσωτερική ενέργεια των ελληνικών λέξεων και της Ελληνικής γλώσσας γενικότερα
3. Την Πλατωνική φιλοσοφία
4. Πρόσωπα και μύθους της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας
5. Την Πυθαγόρεια φιλοσοφία
6. Την αριθμολογία
7. Στοιχεία της ψυχολογίας του Junk

Λειτουργεί σαν μια γεννήτρια εμφάνισης τυχαίων μυθολογικών προσώπων και ελληνικών γραμμάτων με αποτέλεσμα  την  αποτύπωση ενός  χρησμού ύστερα από την ερμηνεία τους με μια ακολουθία σκέψεων και συνειρμών.

Μάλιστα είναι δυνατόν να δοθούν  χρησμοί και σε υποθετικά περιβάλλοντα του τύπου «αν ενεργήσω έτσι τι θα προκύψει;»

Γνωρίζοντας λοιπόν όλες τις πιθανές μελλοντικές εκβάσεις των υποθέσεων του, μπορεί ο ενδιαφερόμενος είτε να προφυλαχθεί είτε να ενεργήσει καλύτερα προκειμένου να πετύχει τους στόχους του

---

Επιλέξτε την ώρα και μέρα που επιθυμείτε και κλείστε ραντεβού μαζί μας για να σας ερμηνεύσουμε την Πυθία πύλη 

---

---

Πώς δημιουργήθηκε

Για να δημιουργηθούν οι κάρτες της Πυθίας Πύλης συνδυάστηκε η γνωστική δύναμη του παρελθόντος και η εμπειρία του παρόντος. Για τη δημιουργία της χρησιμοποιήθηκαν ως βασικοί άξονες

1. Η ονοματοδοσία με χρήση του αρχαίου Ελληνικού Αλφαβήτου με 24 γράμματα
2. Οι  12 Θεοί του Ολύμπου που φέρουν πανάρχαιο συμβολισμό
3. 16  πρόσωπα αναφοράς
4. Η Πυθαγόρεια φιλοσοφία
5. Η Αριθμολογία

Συνολικά η «Πυθία» εμπεριέχει 52 κάρτες  με τελικό άθροισμα το νούμερο 7.

Η Πυθία πύλη έχει δημιουργηθεί έτσι (μέσω της δύναμης του ελληνικού αλφαβήτου,  της αριθμολογίας  και του αρχαιοελληνικού συμβολισμού) ώστε να είναι  εξ’ αρχής ενεργειακά φορτισμένη και έτοιμη να δώσει χρησμό σύμφωνα με τις ιδέες -τις γνώσεις  που προϋπάρχουν στο ασυνείδητο μας  αλλά δεν μπορούμε να τις θυμηθούμε. Μέσω της Πυθίας ανακαλούμε στο συνειδητό κόσμο  πολλές από τις ιδέες -γνώσεις  αυτές,  όπως ακριβώς συμβαίνει και στα όνειρα,    και βάζοντάς τες σε μια λογική σειρά αποτυπώνουμε παρελθόν,  παρόν και μέλλον. Στόχος  μας  είναι να επαναφέρουμε στη μνήμη μας όσα γνωρίζουμε και  έχουμε επιλέξει να ζήσουμε.  Ακολούθως  μέσω  της ελευθέρας βούλησης μπορούμε  να αποφασίσουμε πόσα από αυτά που αφορούν αποκλειστικά εμάς  και  εξαρτώνται από τις πράξεις μας,  θα τα ακολουθήσουμε και θα επιτρέψουμε  να πραγματοποιηθούν στο μέλλον ή  με τη χρήση της λογικής και της ήδη αποκτηθείσας  εμπειρίας μας,  θα αφαιρέσουμε τις ιδέες-ενδεχόμενα αυτές από το μέλλον μας και θα τις ορίσουμε ως παρελθόν,  αφαιρώντας τους έτσι τη δυνατότητα πραγματοποίησης.

Σεβασμός

Η Πυθία λοιπόν είναι μια ενεργειακά φορτισμένη τράπουλα. Γι’ αυτό το λόγο απαιτεί σεβασμό στη χρήση της,  η οποία πρέπει να γίνεται πάντα με θετικά φορτισμένες σκέψεις και πίστη στην  ανώτερη δύναμη του ανθρώπου. Έτσι,  θα την ρίχνετε πάντα σε καθαρό τραπέζι,  το οποίο θα φροντίζετε να έχετε θυμιατίσει  καίγοντας  μαζί με το θυμίαμα και φύλλα δάφνης. Την τράπουλα επίσης μπορείτε να την καθαρίζετε ενεργειακά θυμιατίζοντάς  την με φύλλα δάφνης. Η δάφνη ταυτίζεται πάντα με τη δόξα,  τη νίκη και την υπεροχή. Στην αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη ήταν επίσης φυτό αφιερωμένο και στο θεό Ασκληπιό (το θεό της Ιατρικής) Η δάφνη ή Βάγια ήταν το αγαπημένο φυτό του Απόλλωνα

Κλείνετε τα μάτια σας και ανακατεύετε την τράπουλα ζητώντας από το φύλακα άγγελό  σας ή από το θεό να σας βοηθήσει μέσω της Πυθίας να αποκαλυφθούν στο φως οι ιδέες –γνώσεις του παρελθόντος –παρόντος και μέλλοντος της/του (όνομα) της γέννας της (όνομα) που γεννήθηκε στις (ημερομηνία γέννησης) έτσι ώστε να μπορέσει να ορίσει το μέλλον του και τη ζωή του.

Σταματάτε να ανακατεύετε τη στιγμή που νιώθετε μέσα σας ότι είναι αποδεκτό το αίτημά σας. Αφήνετε την τράπουλα στο τραπέζι και ο ενδιαφερόμενος κόβει μία φορά με το αριστερό χέρι (της καρδιάς). Είναι σημαντικό την ώρα που κόβει ο ενδιαφερόμενος να μην έχει σταυρωμένα πόδια  και να κάθεται σε χαλαρή στάση,  έτσι ώστε η ενέργειά  του να μεταδοθεί στην τράπουλα. Μετά από αυτή τη διαδικασία αρχίζετε το ρίξιμο των καρτών με έναν από τους τρόπους που έχετε επιλέξει.

Πυθία λεγόταν η ιέρεια στο Μαντείο των Δελφών η οποία έδινε στους θνητούς , χρησμούς για τα μέλλοντα εκ μέρους του Θεού Απόλλωνα. Το ιερό μαντείο των Δελφών, ή αλλιώς ο ναός του θεού Απόλλωνα βρισκόταν στο βουνό Παρνασσός, περικυκλωμένο από έλατα.

Πρώτη Πυθία κατά την Παράδοση είναι ή κόρη τού Απόλλωνος η Φημονόη, πού μετά  απ’ αυτήν πολλές έφεραν ως τιμήν τ’ όνομά της. Ήταν η πρώτη που εφηύρε τον  εξάμετρο στίχο των χρησμών. Σ’ αυτήν απέδιδαν την ρήση που φερόταν αναγραμμένη στο χρηστήριο των Δελφών: “Γνώθι σαυτόν”.
Ό Παυσανίας αναφέρει ως πρώτη Πυθία τού Θεού την Δάφνη.
Η ενδυμασία της Πυθίας ήταν απλή. Δεν φορούσε αρώματα, μύρα και δεν γνώριζε  την γυναικεία πολυτέλεια. Δεν έκαμε χρήση  λαδάνου ή λιβάνου. “Έκαιγε  απλά δάφνη και το αλεύρι κριθαριού ήταν το μόνον της στολίδι”

Η Πυθία αρχικά ήταν νεαρά Παρθένος. Η συνήθεια του να εκλέγεται νεαρή παρθένος διεκόπη όταν ο Θεσσαλός Εχεκράτης  ερχόμενος για να συμβουλευθεί το μαντείο, είδε την παρθένο προφήτισσα και  γοητευμένος από την ωραιότητά της, την απήγαγε και την βίασε. Οι κάτοικοι τότε  των Δελφών, απαγόρευσαν δια νόμου τη χρησμοδότηση στις παρθένες. Το  λειτούργημα τότε ανατέθη σε γυναίκες άνω των 50 ετών, οι οποίες όφειλαν να  φορούν ενδύματα νεαρής κοπέλας, εις ανάμνηση της παλιάς προφήτισσας.
Πριν η Πυθία ανέβει στον τρίποδα, υποβαλλόταν  σε μια  ιδιαίτερη προετοιμασία. Άρχιζε με τριήμερη νηστεία και κατά την ημέρα της  τελετής, λουζόταν με το νερό της Κασταλίας. Έπλενε συνήθως τα πόδια και τα  χέρια της, και μερικές φορές κι ολόκληρο το σώμα, έπινε νερό από την Κασσιώτιδα πηγή  στην οποία ο Απόλλων είχε μεταδώσει μέρος της ενθουσιαστικής του δυνάμεως. Έπειτα, μασούσε φύλλα δάφνης που συλλέγονταν από την Κασταλία κι όπως λέει ο  Λουκιανός, προσκαλούσε τον Απόλλωνα να μην καθυστερήσει να προσέλθει και να  υποβάλει γρήγορα τους χρησμούς. Η παρουσία του Θεού γινόταν αισθητή όταν αρχικά  σειόταν η δάφνη της θύρας του Ιερού και το Άδυτον σειόταν.
Στην  όλη προετοιμασία  της Πυθίας για  χρησμοδότηση, ανήκαν  και οι θυμιάσεις καιόμενης δάφνης και αλεύρου κριθαριού. Κατά τον Στράβωνα, όταν η Πυθία διαισθανόταν την παρουσία του Θεού, τότε οι Ιερείς την συνόδευαν μπροστά στο  τρίποδα.

Όταν η Πυθία ετοιμαζόταν  από τον Θεό, γνώριζε  ήδη ν’ απαριθμήσει  όλους τους κόκκους της άμμου και να καταμετρήσει τις απέραντες εκτάσεις των θαλασσών .Όλοι οι αιώνες  και οι καιροί, όλα τα πεπρωμένα, συσσωρεύονταν μέσα της  φράζοντας την δίοδο στη φωνή και την  αναπνοή. Τότε άρθρωνε λέξεις πολλές φορές κραυγάζοντας, τις οποίες  λέξεις συγκέντρωναν οι προφήτες και δίνοντας τους την απαραίτητη αλληλουχία έλεγαν το χρησμό. Στο τέλος αυτής της διαδικασίας  οι προφήτες τη συνόδευαν ξανά  στο δωμάτιό της όπου παρέμενε αρκετές μέρες, έτσι  ώστε  να αναπληρώσει τις δυνάμεις «μετά την κόπωση εκ του Θείου ενθουσιασμού», λέει ο Λουκανός

Σύμφωνα με τον Πλάτωνα η ψυχή μας υπήρχε πριν γεννηθούμε, όμως με τη γέννησή μας αυτή εισήλθε στο σώμα μας και δεσμεύτηκε μέσα του. Το σώμα μας λοιπόν, θεωρείται ο τάφος της ψυχής μας. Εφόσον δηλαδή η ψυχή είδε τις ιδέες επειδή υφίσταντο πριν από το σώμα, θα έπρεπε να τις θυμάται, καθώς βλέπει τον φθαρτό γήινο κόσμο, ο οποίος είναι μια αντανάκλαση, μια λειψή αποτύπωση των ιδεών, ένα απείκασμα. Εν τούτοις στις περισσότερες περιπτώσεις ο άνθρωπος δεν τις θυμάται. Το κοινώς λεγόμενο ντεζαβού (déjà vu) είναι η στιγμαία επαναφορά της μνήμης της ψυχής.

Η μαντική λοιπόν υπάρχει ως δυνατότητα σε όλους τους ανθρώπους , είναι δηλαδή κτήμα τους. Η διαφορά υπόκειται στην διαφορετική έκφραση του ασυνειδήτου στον κάθε άνθρωπο, στην ακούσια ή και εκούσια εξάλειψη των αναμνήσεων των ιδεών. Οπότε μπορεί να τεθεί το εξής ερώτημα. Η μαντική είναι άραγε τέχνη; Μπορεί δηλαδή να διδαχτεί;

Ως απάντηση στο παραπάνω ερώτημα παραθέτω  απόψεις του Ιάμβλιχου στο «Περί Αιγυπτίων μυστηρίων, 3.1 – 3.4»

Αρχικά, μας πληροφορεί ο Ιάμβλιχος , θα πρέπει να ξέρουμε ότι η πρόβλεψη δεν είναι ένα πράγμα που ανήκει στο γίγνεσθαι ούτε επιτυγχάνεται με τον τρόπο της φυσικής μεταβολής ούτε και ανακαλύπτεται και σχεδιάζεται ως κάτι χρήσιμο για τους σκοπούς της ζωής ούτε, εν συντομία, είναι ανθρώπινο έργο, αλλά θείο και υπερφυές και στέλνεται σε εμάς άνωθεν και από τον ουρανό. Επίσης είναι αγέννητο και αιώνιο, που καθώς αυθυπάρχει προηγείται.

Η καλύτερη απάντηση λοιπόν για αυτή την ερώτηση και για τις παρόμοιες είναι να γνωρίζεις πως η αρχή της μαντικής τέχνης δεν προκύπτει από τα σώματα ούτε από τα σωματικά πάθη ούτε από μια ορισμένη φύση και τις δυνάμεις για την φύση ούτε από τον ανθρώπινο εξοπλισμό ή τις συνήθειες που ανήκουν σε αυτόν, αλλά ούτε από μια ορισμένη τέχνη, εξωτερικά αποκτημένη, που αφορά στην διαπραγμάτευση μιας συγκεκριμένης πλευράς της βιολογικής καταστάσεως. Διότι, ολόκληρο το κύρος τη ανήκει στους θεούς και διδάσκεται από αυτούς. Επιτυγχάνεται, μάλιστα, με θεία έργα ή σημεία και περιέχει θεία θέματα και επιστημονικά θεωρήματα. Όλα τα άλλα υπόκεινται ως όργανα στο δώρο της πρόγνωσης που στέλλεται από τους θεούς, δηλ. όσα ανήκουν στην ψυχή και στο σώμα μας, όσα ενυπάρχουν στη φύση του σύμπαντος και στις συγκεκριμένες φύσεις. Αλλά κάποια προϋπάρχουν της υλικής τάξης, όπως ο χώρος ή κάποια άλλα παρόμοια.

η μαντική τέχνη δεν διδάσκεται αλλά απελευθερώνεται «όταν είμαστε εντελώς ελεύθεροι (ἀπολυόμεθα παντελῶς), ωσάν να ήμασταν πριν δεσμώτες και χρησιμοποιούμε μια ζωή απελευθερωμένη από την γνώση»